Chronoterm

Ik heb moeite met nieuwe apparatuur in huis. Dat komt omdat ik veel tijd nodig heb om te snappen hoe het werkt. En soms went het nooit. Zo maakten we een tijd geleden de overstap naar Telfort, dat was namelijk een stuk goedkoper. Alleen de nieuwe afstandsbediening die bij de setup- box (ook nieuw) hoort was onbegrijpelijk. Toen ik voor de zoveelste keer het kind uit bed moest roepen zodat hij de teevee voor me aan kon zetten had ik er genoeg van. Ik sprak af met de zeeman dat er geen nieuwe apparatuur in huis komt, tenzij het echt niet anders kan.

Toen het niet anders kon kwam er een nieuwe magnetron-oven. Vol goede moed sloeg ik de handleiding open, die overigens bijna net zo dik is als pake’s Statenbijbel. Om uiteindelijk chagrijnig de man op zee te appen: “hoe verwarm ik dit ding in vredesnaam voor?”

De echte huwelijkskiller in onze huishouding is echter een chronoterm 4.
Zo’n chronoterm is een programmeerbare thermostaat. Je kunt hem de schuld geven van veel dingen. “Hij vindt dat het hier warm genoeg is” zegt de zeeman sussend, terwijl het ronduit kil is in onze jaren 30-rijtjeswoning. De man is in t- shirt, ik draag een wollen trui. Ik kijk hem aan met een valse blik terwijl ik handmatig de kachel opschroef. Dat lukt me trouwens moeiteloos.
De Chronoterm 4 hangt op borsthoogte in een schemerig hoekje, zodat ik moet bukken om in het klepje te kunnen kijken. Daar staat in priegelige lettertjes hoe ik het programma kan aanpassen.
Met name de vakantietimer is fijn, de man loopt ermee weg. Voor mij is het een onneembare horde. Ik ga niet vaak genoeg op vakantie om te onthouden hoe het werkt. Gelukkig kan ik goed overweg met mijn mobiele telefoon. De zeeman coacht mij vanaf de Middellandse Zee al append door het programma van de vakantietimer.

Onlangs lag er een brief op de mat. Onze netbeheerder kondigde enthousiast aan dat er binnenkort een slimme meter bij ons wordt geïnstalleerd. Ik app de man en vraag of en hoe we deze ontwikkeling kunnen keren. “Hij is heel handig”, probeert de zeeman. “De meterstanden worden automatisch doorgegeven”. “Dat kan ik toch ook doen?”opper ik. Ja, dat kan ook. De netbeheerder wordt afgezegd.
Een tijd later lees ik op sociale media dat er slechte ervaringen zijn met de slimme meter. Stoppenkasten zijn vernield, bedradingen moeten vernieuwd worden. Mensen zitten in de winter in de kou. Mijn schoonmoeder is een paar dagen volledig afgesloten van het gas. Ik ben blij dat we ervan af hebben gezien.

Ik heb geluk dat de zeeman met verlof is als onze cv- ketel wordt afgekeurd. De installateur die ons het slechte nieuws brengt heeft een mooie aanbieding; bij een nieuwe cv- ketel krijgen wij een slimme thermostaat bijna cadeau.
Ik voel mijn nekharen overeind komen als hij uitlegt hoe handig zo’n slimme thermostaat is. Waar mijn gehechtheid aan het ding vandaan komt weet ik niet, maar opeens weet ik zeker dat ik de Chronotherm 4 niet kwijt wil. Ondanks mijn moeizame verhouding met de thermostaat bezorgt de gedachte aan een nieuw apparaat in huis me hoofdpijn.

Als ik met mijn jongens thuis kom na de meivakantie, stappen we een ijskoud huis binnen. Er is toch weer iets mis gegaan met het instellen van de vakantietimer. Ik zet handmatig de Chronotherm 4 hoger, steek de gashaard aan en geef de jongens een deken. Het is goed zo.

@strid