Kerstmeditatie

Het is in de kerstnacht als de herders op het veld zijn, ze houden de wacht bij hun kudde (Lucas 2:3).

Het klinkt romantisch en er zijn veel liedjes over gemaakt. Maar het is net zo weinig romantisch als zeevarenden die ’s nachts wacht lopen. Want het is opletten; er kan zomaar een rover, mens of dier, langskomen en hun kudde bedreigen. Opletten dat je schip niet aangevaren wordt, dat je niet van je koers raakt. En ook al is het dan aan boord rustiger dan overdag, de nacht kan op je drukken. Donker is moeilijk.

Als er in de Bijbel staat: het is nacht in Bethlehem, gaat het om meer dan alleen het donker. Het gaat om de wereldnacht, de tijd dat mensen elkaar naar het leven staan. Er is chaos; geen tijd voor kinderen die worden geboren. Het is de nacht van stress en spanning en geen uitzicht zien. De nacht waarin je wakker ligt van zorgen om je familie, omdat je zolang en zover weg bent en Skype of Facebook nooit de gaten kunnen opvullen. En in dat pikkedonker wordt het licht geboren. Plotseling klinkt engelengezang: ‘Eer aan God in de hoogste hemel en vrede op aarde voor alle mensen die hij liefheeft.’ (Lucas 2:14)

De kerstklokken luiden, de scheepsbel geeft vier dubbele slagen: het is het einde van de wacht, het einde van de nacht. De herders zijn bang, maar de engel brengt hun het goede nieuws. Zo kunnen ze op weg gaan om met eigen ogen in Bethlehem te zien wat ze verteld is. Meezingend met de engelen om zo hun eigen nacht te verlichten.

Net als de herders zijn wij vaak bang. We durven niet mee te zingen, durven die kerstklok niet te luiden. Donker is moeilijk. Zeker als de engelen weer zijn teruggegaan naar de hemel en we ook nog zelf op weg moeten gaan. Maar toch: er is goed nieuws. De Redder is geboren.

Ik denk aan een lied van Leonard Cohen:
‘Ring the bells that still can ring
Forget your perfect offering
There is a crack in everything
That’s how the light gets in.’ (Anthem)

Wat geeft het als je vals zingt. Laat die klokken klinken, vergeet dat je niet perfect bent. Weet je niet dat juist door de scheuren het licht komt? En dat je, hoe imperfect je ook mag zijn, juist door die onvolkomenheden geaccepteerd wordt. Daardoor komt het licht naar binnen.

En je kunt meezingen met de engelen, je eigen nacht met een lied verlichten.

Want vandaag is de Christus geboren.

Helene Perfors